بررسی رابطه بین تاب آوری و تنظیم هیجانی با امید به زندگی در بین سربازان

ورود به سربازی سلامت روانی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و یکی از عواملی موثر در سلامت روان مخصوصا در دنیای کنونی، امید به زندگی مطلوب می باشد. مهم ترین تاثیر امید ایجاد انگیزه برای فعالیت و تحرک بیشتر و قوی تر است و امید یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر شادابی است، بنابراین پرداختن به این مسئله می تواند موثر واقع شود.

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین تاب آوری و تنظیم هیجانی با امید به زندگی در سربازان می پردازد.

 مطالعه حاضر در سال 1397 بر روی 300 سرباز که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون، تنظیم هیجانی گراس و جان و پرسشنامه امید به زندگی میلر بودند که پایایی و روایی آن ها در مطالعات قبلی تائید شده بودند و در این پژوهش پایایی ابزار تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای هر کدام به ترتیب 0/89، 0/70 و 0/91 محاسبه شده است. داده های جمع آوری شده در این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری و تنظیم هیجانی با امید به زندگی سربازان رابطه وجود دارد (0/001P<)، بین تاب آوری با تنظیم هیجانی سربازان رابطه وجود دارد (0/001P<)، تاب آوری و تنظیم هیجانی، توان پیش بینی امید به زندگی سربازان را دارد (0/05P<).

یافته ها بیانگر آن است که بین تاب آوری و تنظیم هیجانی با امید به زندگی در بین سربازان رابطه معنی دار وجود دارد. برای افزایش امید به زندگی در سربازان، آموزش های متمرکز بر تاب آوری که فرد را در برابر عوامل استرس زا مقاوم کرده و تنظیم هیجان که پاسخ های افراد را در موقعیت های مختلف زندگی بخصوص مواقع بحرانی تحت تاثیر قرار داده و باعث انعطاف پذیری افراد می شود، ضروری به نظر می رسد.