شناسایی دلایل در دستورکار قرار نگرفتن مسئله افزایش سطح آب دریا در خط مشی های دولت

افزایش سطح آب دریا یکی از خطرناکترین پیامدهای ناشی از تغییر اقلیم است که تهدیدی جدی برای مناطق ساحلی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. هدف از پژوهش حاضر، استفاده از مدل چهارچوب جریانات چندگانه کینگدون به منظور شناسایی عواملی است که از افزایش سطح آب دریا به عنوان یک مساله نیازمند دستورگذاری خط مشی در مناطق ساحلی جنوبی ایران ممانعت به عمل می آورد. روش پژوهش از نوع آمیخته و از نظر گردآوری داده ها نیز از نوع تحقیقات کیفی و اکتشافی است که با استفاده از تکنیک دلفی انجام گردید. اعضای پنل دلفی در مجموع 10 گویه را مطرح نمودند که در نهایت 9 گویه بیشترین ضریب اهمیت را به ترتیب اولویت کسب نمودند.نتایج بیان می کنند که دیدگاه های مبهمی در سطوح خط مشی گذاری نسبت به افزایش سطح آب دریا به عنوان یک مساله عمومی وجود دارد و اجماع نظر روشنی درخصوص لزوم توجه به این مساله وجود ندارد.