آسیب شناسی سیاستگذاری در آموزش عالی ایران: مطالعه موردی شیوه های سنجش و پذیرش دانشجویان دکتری رشته روابط بین الملل

در چند سال اخیر در سیاست آزمون و پذیرش دانشجویان دکتری در رشته روابط بین الملل تغییراتی صورت گرفته است: امکان پذیرش دانشجو از رشته های متعدد به جای رشته های مرتبط، افزایش تعداد پذیرش، تبدیل آزمون از شکلی کاملا غیرمتمرکز به شکلی کمابیش متمرکز یا نیمه-متمرکز، تبدیل آزمون تشریحی- تحلیلی به آزمونی کاملا یا عمدتا تستی چهارجوابی در قالب مجموعه علوم سیاسی واتکا بر رزومه علمی. این عوامل بعضا در پیوند با یکدیگر بوده و دارای اثر تعاملی نیز هستند. هدف این مقاله آن است که نشان دهد این تغییرات سیاستگذارانه چه نکات مثبت و منفی در خود دارد. استدلال اصلی مقاله این است که این تحولات در ابعادی باعث کاهش سطح کیفیت دانشجویان پذیرفته-شده و به تبع آن فارغ التحصیلان رشته می شود. در بررسی این موضوع از داده های کمی و کیفی موجود، تحلیل پرسش های امتحانی، مصاحبه با اساتید و دانشجویان و نیز تجربه شخصی استفاده خواهد شد.