از گردشگری خوراک تا گردشگری خلاق و پایدار خوراک و آشپزی مورد مطالعه: پیاده ‏راه خوراک سی تیر تهران

توامان گردشگری و خوراک، قدمتی به اندازه گردشگری و خوراک دارد؛ اما امروزه نظامات این دوقلوهای به هم چسبیده چنان توسعه یافته است که می‏توانند با محوریت خلاقیت، فرهنگ و هنر محلی و بومی، شکوفایی و رفاه اجتماعی و اقتصادی جوامع و مقاصد را تضمین کرده و مخاطرات زیست‏محیطی را هم کنترل کنند. چنین توسعه پایداری در گروی نوآوری و اتخاذ رویکردهای خلاقانه در حل مسائل مدنی است. پیاده‏راه خوراک، گرچه در دید نخست تنها فضایی برای یک گردشگری آرام و پرسه‏زنی (شکم گردی) به نظر می‏رسد، ولی چنانچه مدیران و برنامه‏ریزان شهری بتوانند در پارادایم گردشگری خلاق، صنایع خلاق مرتبط و هم راستا با آن را حمایت و تقویت کنند، می‏توان امید داشت که جامعه محلی بزرگ‏تری، زیست‏پذیری بهتری پیدا کرده و سطح رفاه آن ارتقا یابد.در این پژوهش، برای سوال اصلی «چه نوع فعالیت‏هایی باید در پیاده‏راه خیابان سی‏تیر تهران انجام شود تا به عنوان جاذبه گردشگری خلاق خوراک و آشپزی، پایدار باشد؟» با روش تحقیق کیفی و با انجام مطالعات کتابخانه‏ای، مشاهده، مصاحبه و برگزاری پنل خبرگان، انجام 77 فعالیت به عنوان پاسخ ارائه شده است. این فعالیت‏ها در واقع همان خدمات مورد انتظار از یک اکوسیستم کسب‏وکار مبتنی بر گردشگری خلاق گسترونومی هستند که تنها هفت مورد آن در پیاده‏راه سی‏تیر تهران در حال حاضر اجرا می‏شوند و بقیه، نقشه راه توسعه این پیاده‏راه هستند که یافته اصلی این پژوهش به شمار می‏آیند. از جمله اولویت‏هایی که این نقشه راه به آن تاکید دارد، داشتن هماهنگی و هارمونی با بافت تاریخی و فرهنگی محله و پیوند با آن است که اجماع پنل خبرگان را هم به همراه داشت.