اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) بر فعالیت های خودمراقبتی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو: با پیگیری یک ساله

دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن است که با مشکلات روان شناختی به ویژه استرس رابطه‏ی زیادی دارد. در این زمینه مداخلات روان شناختی می تواند مفید واقع شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) بر فعالیت‏های خودمراقبتی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، با پیگیری یک ساله بود.

در این پژوهش از طرح نیمه تجربی پیش آزمون-پس آزمون و یک دوره ی پیگیری یک ساله با گروه کنترل استفاده شد. جامعه ی آماری این پژوهش را بیماران مبتلا به دیابت نوع دو -عضو انجمن دیابت ایران شهر تهران- تشکیل دادند. برای نمونه‏ی پژوهش، تعداد 60 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در نهایت برای هر گروه 15 نفر درنظر گرفته شد که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار مورداستفاده، پرسش نامه‏های خلاصه‏ای از فعالیت‏های خودمراقبتی برای افراد دیابتی (SDSCA) و امید به زندگی اشنایدر بود. داده های حاصل به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 نتایج نشان داد، درمان فوق تاثیر معناداری بر فعالیت های خودمراقبتی داشت و این تاثیر پس از دوره ی پیگیری یک ساله پایدار بود (037/0=p). همچنین، این درمان فقط باتوجه به زمان های پیش آزمون، پس آزمون و دوره ی پیگیری و تعامل آن با گروه توانست تاثیر معناداری را بر امید به زندگی بگذارد و این تاثیر پس از دوره ی پیگیری یک ساله پایدار بود (004/0=p).

 یافته ها نشان داد، درمان فوق می‏تواند بر افزایش فعالیت‏های خودمراقبتی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو موثر باشد. لذا، ارائه‏ی این نوع مداخلات به عنوان بخشی از درمان و مراقبت جامع دیابت توصیه می‏گردد.