بررسی شیوع استرس هیپرگلیسمی در کودکان مراجعه کننده به اورژانس اطفال در شهرستان نیشابور در سال 1394

 مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع استرس هیپرگلیسمی در کودکان مراجعه کننده به اورژانس اطفال در شهرستان نیشابور در سال 1394 طراحی گردید.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی آینده نگر بود که بروی 1484 کودک مراجعه کننده به اورژانس در شهر نیشابور در سال 94 انجام شد. در بررسی شرح حال، هرکدام از موارد تب، تشنج، کم آبی، تنفس بالاتر از حد طبیعی و بستری شدن در بخشهای مراقبتهای ویژه یک استرس مستقل در نظر گرفته شد. اندازه گیری قندخون به روش گلوکز اکسیداز، انزیمی با استفاده از کیت پارس آزمون صورت گرفت. در این مطالعه هیپرگلیسمی قند خون مساوی یا بالای 150 میلی گرم در دسی لیتر درنظر گرفته شد. داده ها کدگذاری شده و وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 گردید و با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.

به طور کلی، 79 نفر از بیماران (4 / 5 درصد) قند خون بیشتر از 150 میلیگرم در دسی لیتر داشتند به این معنی که دچار استرس هیپرگلیسمی بودند. بررسی وضعیت دهیدراتاسیون کودکان نشان داد که 03 / 5 درصد از بیماران دچار دهیدراتاسیون بودند. تفاوت معنی داری میان وجود یا عدم وجود هیپرگلیسمی و درجه حرارت بدن کودکان مراجعه کننده به اورژانس اطفال وجود داشت (08 / 38 = 2X)(01 / 0 = P .)

استرس هیپرگلیسمی رویداد بالینی نسبتا شایعی در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستانی میباشد. هرچند مشخص نیست که کدام بیماری ها بیشتر با استرس هیپرگلیسمی همراه هستند؛ اما به طور آشکاری بین تب و درصد کم آبی با بروز استرس هیپرگلیسمی ارتباط وجود دارد