انتقال جنین فریز: کارآزمایی بالینی، آماده سازی آندومتر با لتروزول در مقایسه با جایگزینی هورمونی
آماده سازی آندومتر در تحریک سیکل های طبیعی برای انتقال جنین فریز شده مزایایی مثل هزینه کمتر و راحتی دارد.
مقایسه نتایج بالینی لتروزول در مقایسه با تغییر هورمون (HR) برای آماده سازی آندومتر در زنان با سیکل های قاعدگی منظم برای انتقال جنین فریز شده در تکنیک های تکثیر مصنوعی، هدف این مطالعه بود.
در مجموع 167 بیمار که جنین های فریز شده و سیکل های تخمک گذاری طبیعی داشتند به طور تصادفی در دو گروه برای آماده سازی آندومتری ، تقسیم شدند. یک گروه (82 خانم) با لتروزول 5 میلی گرم در روز و دیگری (85 خانم) توسط استرادیول والریت 2 میلی گرم سه بار در روز تحریک شدند. تمتم بیماران به منظور دستیابی به ضخامت آندومتر نرمال سریال سنوگرافی واژینال انجام دادند. بیمارانی که به ضخامت مورد نظر نرسیدند از مطالعه خارج شدند. میزان لانه گزینی، بارداری بیوشیمیایی و بالینی و میزان سقط جنین گزارش شده است.
اختلاف معنی داری در میانگین سنی، مدت نازایی و ناباروری اولیه یا ثانویه، علت نازایی، تعداد و کیفیت انتقال جنین ها بین گروه ها وجود نداشت. میانگین میزان استرادیول در روز انتقال (217±643) در گروه HR و (212±547) در گروه لتروزول (01/0= p) بود که به طور معنی داری متفاوت بود. میزان بارداری بالینی در گروه لتروزول 7/38 % بود که بیشتر از گروه HR (3/25) بود، اما به طور معنی داری تفاوت نداشت (06/0= p).
برای آماده سازی آندومتری در زنان دارای سیکل قاعدگی نرمال، لتروزول میزان بارداری بالاتر را افزایش می دهد، اگرچه از نظر آماری معنی دار نیست، اما با توجه به مزایای هزینه کمتر و راحتی در استفاده و عوارض جانبی پایین تر، لتروزول انتخاب خوبی برای آماده سازی آندومتری است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.