مراقبت از مادران باردار و نوزادان در بحران

کشور ما جزء ده کشور بلاخیز جهان است و در قاره آسیا از نظر بروز بلایای طبیعی مقام چهارم را داراست. از مهمترین شاخصه های بهداشتی هر کشوری شاخص مرگ و میر کودکان و زنان باردار است که می توان با ارائه خدمات بهداشتی در زمان مناسب از مرگ و میر آنان جلوگیری کرد. هدف از انجام این مطالعه بررسی مراقبت و مداخله در امر کمک به بهبود شرایط زنان و کودکان در شرایط بحران می باشد.

این تحقیق یک مقاله مروری است که بر پایه اطلاعات جمع آوری شده از جستجوی منظم منابع اینترنتی شامل Google Scholar، PubMed، SID و تحقیقات منتشر شده مرتبط با موضوع و مطالعات کتابخانه ایی مابین سال های 2003 تا 2013 با کلمات کلیدی بحران، زنان باردار و کودکان انجام شده است.

نتایج حاکی از آن است که زنان باردار و کودکان به گونه ی ناسازگاری فجایع را پشت سر می گذارند و ارائه مراقبت ها به مادران، نوزادان و کودکان پس از یک فاجعه به طور قابل توجهی کاهش می یابد. لذا، به منظور حفظ و ارتقاء سلامت مادران و کودکان بایستی مسئولین، پزشکان و پرستاران آمادگی برای ارائه خدمات به این گروه های آسیب پذیر در شرایط بحران را داشته باشند و در زمان بحران در اسرع وقت به آنان رسیدگی نمایند. از جمله مهمترین اقدامات در این شرایط، می توان به موارد ذیل اشاره نمود: انتقال مادران باردار و نوزادان به مناطقی با تجهیزات بهتر، راه اندازی یک تیم امداد رسانی با کارشناسان مجرب، توجه به تغذیه مناسب مادران، نوزادان و کودکان و ترویج همکاری های بین رشته ای.

رسالت برنامه سلامت مادران و کودکان در زمان بحران، عبارت از مراقبت مادران در دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان و همچنین مراقبت از نوزاد و کودک است. به گونه ای که عوارض و خطر آسیب ناشی از بلایا را در مادران و کودکان آسیب دیده و در معرض آسیب کاهش داده و موجب حفظ سلامتی آنان گردد.