اثر پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی بذر و گیاهچه برنج رقم عنبر بو، تحت تنش کم آبی

این آزمایش به منظور ارزیابی اثر صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بر تحمل به تنش کم آبی در گیاهچه های برنج، به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد تهران در سال 1397 انجام شد. عامل اول سطوح مختلف تنش کم آبی شامل صفر، 5/0- و 1- مگاپاسکال با پلی اتیلن گلایکول 6000 و عامل دوم سطوح مختلف پرایمینگ شامل، شاهد (بذور بدون هیدروپرایم)، پیش تیمار آبی (هیدروپرایمینگ)، نیترات پتاسیم 5/0 درصد، سویه های باکتری سودوموناس فلورسنس (PF)، سویه باکتری باسیلوس سوبتلیس (BS) و اثر توام دو باکتری PF×BS به مدت 24 ساعت در دمای 15 درجه سانتی گراد قرار گرفت. با توجه به نتایج آزمایش پرایمینگ و تنش کم آبی اثر معنی داری بر صفات مورد پژوهش داشتند. بذور برنج دارای درصد جوانه زنی بالایی بودند که بیشترین آن در پیش تیمار نیترات پتاسیم، در دو سطح شاهد و 5/0- مگاپاسکال مشاهده شد و کمترین آن 80 درصد در تلقیح همزمان باکتری ها بود. کاهش خصوصیات جوانه زنی، پارامترهای رشد، محتوای رطوبت نسبی با افزایش تنش رخ داد و همچنین افزایش رنگدانه های فتوسنتزی، محتوای آنتوسیانین در تیمار باکتری سوبتلیس با میانگین (56/12) میلی گرم بر گرم وزن تر برگ مربوط به تنش 1- مگاپاسکال، پرولین در تیمار هیدروپرایمینگ عدم تنش با میانگین (85/8) میلی گرم بر گرم وزن تر برگ مربوط به تنش 1- مگاپاسکال و همچنین فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز در تیمار نیترات پتاسیم و باکتری فلورسنس به ترتیب 72/1342 و 17/1355 درصد مربوط به تنش 1- مگاپاسکال در افزایش تنش کم آبی به دست آمد.