پاسخ های فیزیولوژیک ژنوتیپ‎های کلزا به کاشت تاخیری و محلول پاشی هیومیک اسید

این آزمایش با هدف بررسی اثر کاربرد هیومیک اسید بر ویژگی های فیزیولوژیک ژنوتیپ‎های کلزا در تاریخ های مختلف کاشت و گزینش ژنوتیپ‎های سازگار با شرایط محیطی جهت توسعه کشت کلزا در مناطق معتدل سرد و نیمه خشک به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های زراعی 94-1393 و 95-1394 در منطقه کرج اجرا شد. در این آزمایش تاریخ کاشت در سه سطح شامل 15 مهرماه، 25 مهرماه و پنجم آبان ماه، هیومیک اسید در دو سطح شامل محلول پاشی با آب خالص (عدم کاربرد هیومیک اسید) و کاربرد هیومیک اسید (محلول پاشی به میزان دو در هزار) به صورت فاکتوریل در کرت های اصلی و ژنوتیپ های کلزا (Tassilo، L14، HL3721، WPN6، HW118 و Natali) در کرت های فرعی قرار گرفتند. برهم کنش تاریخ کاشت، هیومیک اسید و ژنوتیپ بر عملکرد دانه، قطر طوقه، بقای زمستانه، میزان پرولین و کربوهیدرات محلول در سطح 1 درصد معنی دار شد. نتایج نشان داد که در تاریخ کاشت 15 مهرماه وکاربرد هیومیک اسید، رقم WPN6 بالاترین میزان عملکرد دانه (5764 کیلوگرم در هکتار) و ویژگی های فیزیولوژیک را تولید نمودند. همچنین در تاریخ های کاشت تاخیری همراه با کاربرد هیومیک اسید نیز رقم HW118 با بالاترین ویژگی های مورد مطالعه، قابل توصیه می باشد.