بررسی اثر کاربرد پاراکوآت بر رشد، عملکرد و قدرت جوانه زنی دانه کلزا در تناوب با برنج

به منظور تسریع رسیدگی کلزا و کاهش زمان هم پوشانی نشاکاری برنج و برداشت کلزا در در اراضی شالیزاری استان گیلان، این آزمایش با هدف بررسی اثر خشکاننده پاراکوآت، در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور رشت اجرا گردید. عامل های آزمایشی سه سطح 2/0، 4/0 و 6/0 لیتر پاراکوآت در هکتار و سه زمان کاربرد در مرحله 20، 40، 60 درصد رطوبت دانه در خورجین بود. همچنین، یک تیمار شاهد بدون مصرف پاراکوآت در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار خشکاننده موجب کاهش معنی دار طول دوره رشد و تسریع 6 روزه برداشت کلزا نسبت به تیمار شاهد گردید و بر عملکرد دانه (1965 کیلوگرم در هکتار)، درصد روغن (14/43 درصد) و عملکرد روغن (848 کیلوگرم در هکتار) دارای اثر معنی داری نبود. بین تیمارهای مورد بررسی، مصرف 2/0 لیتر در هکتار پاراکوآت در مرحله 60 درصد رطوبت دانه به علت دارا بودن حداکثر قوه نامیه (1/95 درصد)، عملکرد دانه (2254 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد روغن (984 کیلوگرم در هکتار) دارای اختلاف معنی داری نسبت به تیمارهای مصرف 4/0 و 6/0 لیتر در هکتار بود. با توجه به عدم اثر منفی تیمارهای خشکاننده بر عملکرد و درصد روغن دانه کلزا، محلول پاشی این ترکیبات با کاهش دوره زمانی هم پوشانی برداشت کلزا و نشای برنج در استان گیلان، ایجاد اشتغال و جلوگیری از بلااستفاده ماندن زمین در شش ماه دوم سال و افزایش درآمد کشاورزان مناسب به نظر می رسد.