ارتباط علایم اختلالات گیجگاهی- فکی با نوع، میزان مصرف و الگوی جویدن آدامس
جویدن آدامس، از جمله عادات پارافانکشن دهانی به حساب می آید و از علل مرتبط با بروز اختلالات گیجگاهی- فکی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر نوع، میزان مصرف و الگوی جویدن آدامس بر شیوع علایم اختلالات گیجگاهی- فکی بود.
در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، تعداد 73 نفر در محدوده ی سنی 20 تا 30 سال که مصرف کننده ی آدامس بودند، با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج و کدهای اخلاق، مورد بررسی قرار گرفتند. نوع آدامس، میزان مصرف و الگوی جویدن آن از طریق پرسش نامه و علایم اختلالات گیجگاهی- فکی از طریق معاینه، در هر فرد بررسی و ثبت شد. داده ها با استفاده از SPSS نسخه ی 20 و آزمون های کای اسکوئر، من ویتنی و فیشر با سطح معنی داری (0/05 ≥ p value) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در این مطالعه، شایع ترین علامت اختلالات گیجگاهی- فکی، صدای مفصل (31/5 درصد) بود. محدودیت در حرکات فکی به طور معنی داری در خانم ها بیشتر از آقایان بود (0/018 = p value). نوع، سابقه ی مصرف و مدت زمان مصرف آدامس با هیچ یک از علایم اختلالات گیجگاهی- فکی رابطه ی معنی داری نداشتند. ارتباط معنی داری میان سرعت سیکل جویدن آدامس (0/04 = p value)، یکنواخت ماندن سیکل جوش (0/048 = p value) و زمان تغییر سیکل جوش (0/04 = p value) با بعضی از علایم اختلالات گیجگاهی- فکی دیده شد.
علایم اختلالات گیجگاهی- فکی با نوع آدامس و میزان مصرف آن ارتباط معنی داری نداشت ولی با الگوی جویدن آدامس، سرعت سیکل جویدن آدامس، یکنواختی و زمان تغییر سیکل جوش، ارتباط معنی دار دیده شد.
اختلالات گیجگاهی- فکی ، عادت ، آدامس ، جویدن
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.