بررسی اثرات ضدمیکروبی نانوذرات ترکیبی اکسید روی- منگنز و اکسید روی- آهن علیه باکتری شیگلا فلکسنری

در این تحقیق، سنتز نانوذرات منگنز- اکسید روی ، آهن- اکسید روی به روش ترسیب شیمیایی هم زمان و بررسی ویژگی-های ساختاری و مورفولوژیکی نانوذرات حاصله با استفاده از طیف مادون قرمز فوریه، پراش اشعه X و میکروسکوپ الکترونی عبوری صورت گرفت. اثرات ضد میکروبی نانوذرات در برابر باکتری شیگلا فلکسنری (PTCC 1234) توسط روش تعیین قطر هاله عدم رشد سنجیده شد. میزان هم افزایی نانوذرات با دو ماده پراکسید هیدروژن و هیپوکلریت سدیم با محاسبه حداقل غلظت بازدارنده کسری انجام شد. بررسی های ساختاری کارایی مناسب روش ترسیب شیمیایی هم زمان در تهیه نانوذرات منگنز- اکسید روی و آهن- اکسید روی را نشان داد. نتایج آزمون ضد میکروبی نشان داد که نانوذرات منگنز- اکسید روی اثرات ضد میکروبی بیشتری بر روی شیگلا فلکسنری نسبت به آهن- اکسید روی دارد و قطر هاله عدم رشد برابر با 25 میلی متر ایجاد نمود در حالی که قطر هاله عدم رشد در مورد آهن- اکسید روی، 14 میلی متر بود. بعلاوه هر دو نانوذره ترکیبی اثرات ضد میکروبی بیشتری نسبت به نانوذرات اکسید روی به تنهایی نشان دادند و در نتیجه عمل ترکیب این عناصر در ساختار اکسید روی سبب بهبود خاصیت ضد میکروبی آن می گردد. همچنین مخلوط هر یک از نانوذرات با پراکسید هیدروژن و هیپوکلریت سدیم، اثرات هم افزایی داشتند که این اثر در غلظت های بالاتر، به صورت اثر هم افزایی کامل و در غلظت های پایین تر به صورت هم افزایی جزئی بود.