تحلیل مکانی سوختگی های منجر به بستری و عوامل خطر مرتبط با آن در شهر مشهد، ایران

سوختگی ها حوادث ناگوار و با مرگ ومیر فراوان هستند. مطالعه حاضر باهدف تحلیل الگوی مکانی سوختگی ها و شناسایی عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط با بروز سوختگی ها در شهر مشهد انجام شد.

این مطالعه به صورت یک مطالعه مقطعی  بر روی سوختگی های منجر به بستری در بخش سوختگی بیمارستان امام رضا که تنها بخش تخصصی سوختگی در شمال شرق کشور است انجام گرفته است. مدل های آمیخته خطی تعمیم یافته فضایی (مدل پوآسن و دوجمله ای منفی) به منظور مدل سازی رابطه بین نرخ بروز سوختگی و عوامل  اقتصادی اجتماعی مورداستفاده قرار گرفت.

درمجموع 1044 بیمار سوختگی منجر به بستری شامل 9/69% مرد و 1/30% زن موردبررسی قرار گرفتند. بیشترین فراوانی سوختگی ها در رده سنی 20-29 سال (2/24%) و شایع ترین علت سوختگی شعله بود (0/41%). آزمون خودهمبستگی فضایی خوشه های معناداری از بروز سوختگی ها را در شهر مشهد نشان داد به طوری که مناطق مرکزی شهر و در بافت فرسوده در معرض خطر بالای بروز سوختگی هستند. نتایج برازش مدل نشان داد عواملی مثل میزان فرسودگی بافت مسکونی (IRR =1.007; 95%CI 1.005-1.008)، درصد بی سوادی (IRR =0.98; 95%CI 0.95-0.99)، درصد زنان شاغل (IRR =0.96; 95%CI 0.92-0.99)، درصد بیکاری (IRR =0.92; 95%CI 0.85-0.99)، درصد خانوار بدون همسر (IRR =1.08; 95%CI 1.02-1.17) و درصد حاشیه نشینی (IRR =1.006; 95%CI 1.005-1.008) با نرخ بروز سوختگی در محلات شهر مشهد ارتباط معناداری دارد.

براساس نتایج، عوامل اجتماعی و اقتصادی با خطر افزایش بروز سوختگی ها در شهر مشهد مرتبط است. نتایج این مطالعه می تواند در طراحی راهکارهای پیشگیری از سوختگی به ویژه در گروه ها و مناطق پرخطر به کار گرفته شود.