نظام مراقبت تب خونریزی دهنده کریمه-کنگو در جمهوری اسلامی ایران: تاریخچه، ساختارها و دست آوردها

هدف از این مطالعه، ارایه خلاصه ای از برنامه مراقبت و کنترل تب خونریزی دهنده کریمه- کنگو در کشور، دست آوردها و نقاط قوت و ضعف آن است.

این مطالعه یک مطالعه تلفیقی است. منابع اطلاعاتی شامل داده ها، گزارش ها و دستورالعمل های موجود بودند. به منظور ارزیابی نقاط قوت و ضعف برنامه، مصاحبه ای با دست اندرکاران برنامه صورت گرفت.

برنامه از سال 1378 در شبکه بهداشتی ادغام و مشمول گزارش دهی فوری شد. سازمان های دخیل شامل مرکز مدیریت بیماری های واگیر، معاونت بهداشتی دانشگاه های علوم پزشکی، انستیتو پاستور ایران، و سازمان دامپزشکی کشور هستند. بیماریابی بر اساس تعاریف استاندارد مورد مشکوک، محتمل، و قطعی است. تشخیص قطعی براساس نتیجه تست آزمایشگاهی و ظرف 48 ساعت پس از دریافت نمونه توسط آزمایشگاه مرجع کشوری در انستیتو پاستور ایران صورت می گیرد. درمان به صورت حمایتی و دارویی و رایگان انجام می شود. مهم ترین دست آوردهای برنامه شامل تشخیص و درمان سریع بیماران، پیشگیری از انتقال بیمارستانی، ارتقای هماهنگی بین بخشی، و شناسایی استان های پرخطر و راه های انتقال اصلی در کشور است. دیگر دست آوردها شامل ارتقای سطح آمادگی در برخورد با طغیان ها، راه اندازی آزمایش های جدید برای شناسایی سایر آربوویروس ها، و کاهش نرخ مرگ است.

اجرای برنامه بر شناسایی به هنگام و کنترل طغیان های سالیانه بیماری موثر بوده است. ادامه موفقیت برنامه مستلزم نظارت مستمر بر اجرای صحیح فرایندها و ارزیابی راه کارهای جاری است. ارتقای آگاهی جمعیت عمومی و در معرض خطر، گسترش همکاری های بین بخشی و توسعه همکاری های بین المللی و منطقه ای با کشورهای هم جوار برای پایش و کنترل بیماری/ آلودگی در انسان، دام و ناقل ها پیشنهاد می شود.