تهیه نقشه پراکنش شدت خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس با استفاده ازآمار مکانی و شبکه عصبی مصنوعی

اولین و اساسی ترین امر در مبارزه با خشکیدگی جنگل، اطلاع از چگونگی پراکنش مکانی و شدت خشکیدگی در جنگل است. با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه کارایی دو روش آمار مکانی و شبکه عصبی مصنوعی در تهیه نقشه شدت خشکیدگی جنگل در بخشی از جنگل های شهرستان ایلام مورد مطالعه قرار گرفت. برای نمونه برداری از روش تصادفی سیستماتیک استفاده شد. به این صورت که پس از پیاده کردن شبکه آماربرداری با ابعاد 200 × 250 متر و تعیین مرکز پلات ها با استفاده از GPS، در 100 قطعه نمونه مستطیلی شکل به مساحت 1200 متر مربعی درصد خشکیدگی درختان اندازه گیری و ثبت شد. همچنین یک نمونه ترکیبی خاک از مرکز و چهار گوشه هر قطعه نمونه برداشت و پس از انتقال به آزمایشگاه خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن اندازه گیری شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها، نقشه خشکیدگی با استفاده از روش های مختلف زمین آمار و شبکه عصبی مصنوعی تهیه شد. نتایج نشان داد که بهترین روش برای تهیه نقشه شدت خشکیدگی جنگل، شبکه عصبی پرسپترون چند لایه (MLP) با صحت 85 درصدی است. همچنین نتایج نشان داد که خشکیدگی بلوط دارای همبستگی مثبت با شیب منطقه و وزن مخصوص ظاهری خاک و همبستگی منفی با رطوبت و ماده آلی خاک است.