پایش و پیش بینی تغییرات پوشش و کاربری اراضی تالاب بین المللی شادگان ایران

به منظور پایش و ارزیابی پیامدهای اکولوژیک ناشی از مداخلات انسانی، کمی سازی تغییرات کاربری و پوشش اراضی ضروری است. شرایط اکولوژیک و کیفیت آب تالاب به ویژگی های سیمای سرزمین از جمله نوع و نسبت کاربری و پوشش اراضی در بالادست و پیرامون تالاب مرتبط است. در مطالعه حاضر، کاربری و پوشش اراضی تالاب بین المللی شادگان ایران برای سال های 2001، 2014 و 2017 با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست و الگوریتم شبکه عصبی تهیه و تغییرات رخ داده در این بازه زمانی آشکارسازی شد. سپس با استفاده از ابزار مدل ساز تغییر سرزمین در نرم افزار Idrisi TerrSet، کاربری و پوشش اراضی و تغییرات آن با استفاده هفت متغیر مستقل تا سال 2030 شبیه سازی شد. نتایج نشان داد که بین سال های 2001 تا 2017، وسعت پوشش آب تالاب حدود 48200 هکتار افزایش و طبقات مربوط به کاربری و پوشش اراضی شوره زار و پوشش گیاهی حدود 50000 هکتار کاهش یافته اند، اما از آنجایی که این افزایش آب تالاب ناشی از ورود زهاب و پساب صنایع مختلفی از جمله: کشت و صنعت نیشکر و... است، این افزایش به طور قابل توجهی باعث تغییر کیفیت آب و ترکیب گونه های گیاهی تالاب می شود که پهنه بندی این تغییرات نیازمند بررسی های بیشتر و مطالعات در مقیاس خرد است.