مروری بر کاربرد نقشه برداری مغز در جرم شناسی و پیش بینی عصبی رفتارهای مجرمانه

پژوهش ها در زمینه جرم شناسی عصبی، در سال های اخیر رشد چشمگیری یافته است. با توجه به اهمیت موضوع، هدف از نگارش مقاله حاضر، بررسی مطالعات در حیطه روش های مبتنی بر علوم اعصاب و مطالعات مغزی در حوزه جرم شناسی و پیش بینی جرم بود.

این مقاله مروری نظامند حاصل مطالعه و بررسی پژوهش های منتشر شده در پایگاه های ISI، Wiley، Sciencedirect، PubMed، Scopus و غیره بین سال های 2000 تا 2018 در زمینه جرم شناسی عصبی با رویکرد استفاده از نقشه مغز و اختلالات عصب زیست شناسی و همچنین نقش آن روش ها در پیش بینی رفتارهای خشونت آمیز، ضداجتماعی و مجرمانه بود.

برخی نشانگرهای عصب زیست شناسی با استعداد و تمایل فرد برای بروز رفتارهای خشن و مجرمانه مرتبط هستند. همچنین برخی مشخصه های خاص ساختاری و عملکردی مغز با صفات ضداجتماعی گروه های خاصی از مجرمان مانند قاتلان و سوءاستفاده کنندگان از کودکان، رابطه دارند. از سوی دیگر، تشخیص صفات عصب زیست شناسی مرتبط با گرایش های ضداجتماعی خاص می تواند برای افزایش صحت محاسبه احتمال ارتکاب جرم توسط یک فرد و نیز تکرار جرم و در نتیجه پیش بینی و جلوگیری از رفتار جنایت کارانه مورد استفاده قرار بگیرد.

اگرچه براساس نتایج تحقیقات مورد بررسی در این مقاله و نیز به دلیل ماهیت بسیار پیچیده مغز، نتیجه گیری دقیق نیازمند پژوهش های تکمیلی بسیاری است، اما به نظر می رسد پیش بینی عصبی رفتارهای ضداجتماعی و مجرمانه با استفاده از نقشه برداری مغز و یافته های عصب زیست شناسی می تواند ابزاری برای کمک به دستگاه های انتظامی و نهادهای قضایی باشد، تا با ادغام سیاست ها و اقدامات فعلی که برای مجازات مجرمان به کار گرفته می شوند با استراتژی های اجتماعی- توان بخشی، درمان مجرمان در معرض خطر را بدون تهدید حقوق فردی آنها بهبود بخشد. چنین رویکردی می تواند اثرات مهمی در کاهش جرائم و ارتقای امنیت اجتماعی داشته باشد.