ارزیابی نتاج حاصل از تلاقی لاین های منتخب خیار با هیبرید تجاری نگین

پارتنوکارپی توانایی تولید میوه بدون تلقیح است که حاصل بر هم کنش ژنتیک و عوامل فیزیولوژیکی است. در طی تحقیقات پیشین، لاین های مطلوب خیار (Cucumis sativus L.) با ترکیب پذیری عمومی مطلوب و هیبرید های برتر با هتروزیس بالا که ترکیب والدینی آنها، ترکیب پذیری خصوصی بالایی داشتند شناسایی شدند. در این بررسی امکان تلاقی آن لاین ها با هیبرید های تجاری رایج ایران و بررسی نتاج آنها با هدف بهبود صفت پارتنوکارپی و ماده گلی صورت گرفت. والد تجاری مورد استفاده در این تلاقی هیبرید تجاری نگین بود. لاین های مورد استفاده در این تلاقی نیز A10، B10 و B12 بودند. نتایج نشان داد که نتاج حاصل از تلاقی هیبرید تجاری نگین و لاین B12 ، دارای بیشترین تعداد میوه های پارتنوکارپ بودند. کمترین تعداد گل نر در نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین و لاین A10 مشاهده شد. نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین با لاین A10، کمترین ساقه های فرعی را داشتند. نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین با لاین های B12، A10 دارای بیشترین درصد میوه های پارتنوکارپ بودند و کمترین درصد میوه های پارتنوکارپ در نتاج حاصل از تلاقی کولتیوار هیبرید نگین با لاین B10 دیده شد. بیشترین درصد گل های ماده در نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین و لاین B10 دیده شد و کمترین درصد گل های ماده در نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین با لاین B12دیده شد. امید می رود در تحقیقات بعدی، با انجام تلاقی های برگشتی، برترین نتاج به دست آمده از این تحقیق با لاین های منتخب، بتوان به لاین هایی مشابه لاین های منتخب با دارا بودن صفت پارتنوکارپی دست یافت.