بررسی اثرات بستر کاشت و مکمل های غذایی بر برخی از صفات رویشی و زایشی قارچ صدفی سالمون (Pleurotus djamor)

در این پژوهش از بسترهای کشت خاک اره، کلش گندم، ضایعات برگ خرما، ترکیب خاک اره با کلش گندم (به نسبت مساوی)، ترکیب خاک اره با ضایعات برگ خرما (به نسبت مساوی)، ترکیب کلش گندم با ضایعات برگ خرما (به نسبت مساوی) و همچنین مکمل های شیمیایی اوره (10 گرم در لیتر به ازای هر کیلوگرم بستر کشت، بر اساس وزن تر)، سولفات منگنز (7 میکروگرم در کیلوگرم براساس ماده خشک بستر کشت)، فسفات آمونیوم (15 گرم در لیتر به ازای هر کیلوگرم بستر کشت، براساس وزن تر) و مکمل های زیستی مایکوریزا (یک میلی لیتر ماده تلقیح قارچ Glomus mosseaeبه ازای هر کیلوگرم اسپاون قارچ سالمون) و ورمی کمپوست (6 درصد وزنتر بستر کشت) به صورت فاکتوریل (دو فاکتور بستر کشت و مکمل) بر پایه طرح پایه کاملا تصادفی، با سه تکرار استفاده گردید. نتایج نشان داد که بیشترین میزان نیتروژن اندام بارده بالغ قارچ، به بستر کشت ضایعات برگ خرما اختصاص داشت. همچنین مقادیر لوواستاتین اندام بارده بالغ قارچ در بستر کلش گندم غنی شده با سولفات منگنز و بستر ضایعات برگ خرما غنی شده با قارچ مایکوریزا به ترتیب 600 و20/219 میلیگرم بر 100 گرم وزن خشک قارچ بود. نتایج نشان داد که ماده خشک قارچهای چین سوم حاصل از 6 بسترکشت غیرترکیبی و ترکیبی در مقایسه با قارچهای چین اول و دوم بیشتر بود. همچنین  بیشترین (20/12 روز) و کمترین (80/7 روز) زمان برای کامل شدن رشد رویشی میسلیوم به ترتیب به بسترهای کشت غیر ترکیبی ضایعات برگ خرما و کلش گندم اختصاص داشت. نتایج مربوط به عملکرد کل اندام میوه ای نشان داد که بیشترین (1499 گرم) و کمترین (80/904 گرم) وزن اندام میوهای به ترتیب به بستر کشت کلش گندم و بستر کشت ضایعات برگ خرما اختصاص داشت. همچنین بیشترین (1312 گرم) وزن تر اندام بالغ میوهای (عملکرد) به مکمل شیمیایی سولفات منگنز اختصاص داشت و نیز تفاوت معنی داری بین این مکمل با سه مکمل غذایی دیگر از نظر عملکرد در سطح احتمال 5 درصد وجود داشت؛ بنابراین ترکیب کلش گندم و سولفات منگنز بستر کشت مناسبی جهت تولید قارچ صدفی سالمون توصیه می گردد.