نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی در رابطه بین سرمایه های روان شناختی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی گری ابعاد انگیزش تحصیلی در رابطه بین سرمایه روان شناختی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران مرکز، تهران شرق و دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی واحد تهران در سال تحصیلی 96-1395 بود که از میان آن ها به روش نمونه برداری تصادفی چندمرحله ای 410 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی تحصیلی (برسو، 1997)، مقیاس انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، 1992)، پرسشنامه خوش بینی (شیر و کارور، 1985)، مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و مقیاس امید بزرگسالان (اسنایدر و همکاران، 1991) بود. داده ها با استفاده از روش الگویابی معادله های ساختاری تحلیل شدند. انگیزه تحصیلی درونی و بی انگیزگی تحصیلی به صورت منفی و معنادار اثر سرمایه روان شناختی بر فرسودگی تحصیلی را میانجی گری می کنند. پیشنهاد می شود برای همه دانشجویان سرمایه های روان-شناختی و زمینه برای رشد و شکوفایی استعدادها فراهم شود تا افراد انگیزه کافی برای تلاش و تکاپو در راستای رسیدن به هدف داشته باشند.