«رویکردهای ارزشیابی برنامه های آموزش های ضمن خدمت نیروهای انسانی در سازمان های مدرن»

هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین رویکردهای ارزشیابی برنامه های آموزش های ضمن خدمت نیروهای انسانی در سازمان های مدرن می باشد. روش کار در این پژوهش استفاده از داده های ثانوی موجود در رسالات، کتب، گزارشات کارشناسی مشاوران، سخنرانی ها و مجموعه مقالات مستند واصل گردید. نتایج حاصله نشان داد که بهبود رضایت شغلی و ارتقای کیفیت زندگی کاری نیروهای شاغل در سازمان ریشه در عواملی چون شکوفایی استعدادهای بالقوه و فرصت سازی برای خلاقیت و نوآوری بوده که ساز و کارهای آموزشی حین خدمت آنها را امکان پذیر نموده است. همچنین نتایج نشان داد که ارزشیابی عملکرد آموزش می تواند به عنوان یک آیینه شفافی در تنویر مدیران به درک واقعی ضعف ها، نارسایی ها و استعدادهای بالقوه در برنامه های آموزشی کارکنان باشد. بازخوردهای دریافتی از ارزشیابی، چگونگی برنامه های مهارت سازی، نخبه سازی، بهسازی و کادرسازی های توسعه گرای، از نوع دانش بنیان، علم-محور، قاعده مند و خرد-گراشالوده جهت دهنده راهبردی تشکیلات و موسساتی خواهد بود که می توان آن را به مثابه یک سیستم رادار تشخیص پدیده های تهدید کننده و ارایه اطلاعات روشنگرانه ای برای مدیران سازمان باشد تا بر اساس آنها بتوانند فرصت سازی، بالندگی، سازندگی، و پایداری خود را در عرصه های پیچیده رقابتی مدرن به ارمغان بیاورند. نمونه های نام آشنای ملی و بین المللی شرکت های صنعتی و خدماتی هواپیمایی ملی ایران، شرکت مهندسین مشاور یکم، بویینگ، ایرباس، بیمه لویدزلندن، توشیبا، تویوتا، مرسدس بنز، رولز رویس و زیمنس می باشند.