تعیین و بهبود محدوده های بالقوه وقوع جرم د توسط رهیافت «جلوگیری از جرائم از طریق طراحی محیطی» (مطالعه موردی: محله همت آباد شهر اصفهان)

هدف این تحقیق بررسی و تحلیل محله همت آباد از منظر اصول رهیافت "جلوگیری از جرائم شهری با استفاده از طراحی محیطی" جهت شناسایی نقاط بالقوه برای وقوع جرم، و ارائه پیشنهادهایی در جهت ارتقای امنیت این محله به صورت خاص (پیلوت عملی رهیافت) بر اساس جنبه مکانی بخشیدن به اصول رهیافت "جلوگیری از جرائم شهری با استفاده از طراحی محیطی" می باشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی از نوع موردکاوانه (محله همت آباد) استفاده گردید و برای جمع آوری داده ها از مطالعه کتابخانه ای و میدانی (مشاهده ای و پرسشنامه ای) و برای تحلیل داده های جمع آوری شده، از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و نرم افزارهای SPSS و Expert Choice کمک گرفته شد. نتایج حاکی از آن است که اولا از منظر رهیافت "جلوگیری از جرائم شهری با استفاده از طراحی محیطی" (شامل اصل "تقویت نظارت طبیعی" با 4 سنجه، اصل "قابلیت کنترل دسترسی ها" با 3 سنجه، اصل "تقویت قلمروهای طبیعی" با 5 سنجه، اصل "حفظ و نگهداری از محیط" با یک سنجه و اصل "حمایت از فعالیت-های اجتماعی سالم" با 2 سنجه)، محله همت آباد دارای نقاط بالقوه بسیاری برای وقوع جرم است و ثانیا در مجموع بر اساس سنجه های رهیافت "جلوگیری از جرائم شهری با استفاده از طراحی محیطی" بیشترین این نقاط بالقوه برای وقوع جرم، ، در بدنه و حاشیه محله همت آباد اصفهان، و نه در مرکز این محله، قرار دارند و این موضوع به ویژه به دلیل کمبود قابلیت نظارت طبیعی، فعالیت های اجتماعی به هنجار و حفاظت و نگهداری از محیط در این محدوده ها است.