تبیین عوامل موثر بر ترک شغل از دیدگاه پرستاران: یک مطالعه کیفی

پرستاران به عنوان عمده ترین نیروی انسانی نظام سلامت، نقش مهمی در ارائه مراقبت های بهداشتی و درمانی و کیفیت مطلوب خدمات ارائه شده دارند و ترک شغل آن ها اثرات مستقیم و غیرمستقیم زیان باری را به سازمان های بهداشتی و درمانی تحمیل می نماید. از این رو، این مطالعه به شناسایی عوامل موثر بر ترک شغل از دیدگاه پرستاران پرداخت.

مطالعه حاضر از نوع کیفی بود که به شیوه پدیدارشناسی در سال 1397 انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته با مشارکت 18 پرستار در یکی از بیمارستان های خصوصی شهر تهران که محیط کار خود را ترک کرده بودند، جمع آوری شد. سپس با استفاده از روش تحلیل محتوا و نرم افزار MAXQDA نسخه 18/1 تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد.

 عوامل موثر بر ترک شغل پرستاران در 4 کد اصلی و 13 کد فرعی شناسایی شدند. کدهای اصلی شامل عوامل سازمانی، مالی و اقتصادی، فردی و خانوادگی و عوامل مرتبط با محیط کار بودند.

 اجرای قانون بهره وری در بخش خصوصی، انعقاد قراردادهای بلند مدت با کارکنان، بهبود مقررات مالی بیمارستان های خصوصی و نظارت اثربخش بر اجرای آن ها و توجه بیشتر به مزایای شغلی مناسب و انگیزشی در بیمارستان می تواند منجر به احساس امنیت روانی و شغلی بیشتر، کاهش فرسودگی شغلی، احساس مطلوب در محیط کار و نهایتا باعث کاهش ترک شغل در پرستاران شاغل در بخش خصوصی شود.