بازآرایی بهینه در شبکه توزیع هوشمند با حضور منابع تولید پراکنده و در نظر گرفتن عدم قطعیت ها

با توجه به رشد مراکز صنعتی و بارهای شبکه های توزیع، مساله ای که همواره ذهن برنامه ریزان و مدیران شبکه را به خود مشغول می کند، نیاز روزافزون برای بهبود عملکرد شبکه می باشد. رشد بار های الکتریکی عواقبی همچون افزایش تلفات سیستم و افت ولتاژهای ناخواسته ای را به دنبال دارد که این امر هزینه های زیادی را متحمل شرکت‏های توزیع انرژی الکتریکی می کند. بازآرایی بهینه شبکه توزیع و تولیدات پراکنده، وسیله ای هستند که به وسیله آن‏ها می‏ توان با صرف کمترین هزینه ممکن، تا حدی به اهداف مذکور رسید. در این تحقیق جهت هوشمندسازی، سه ابزار بازآرایی، منابع تولید پراکنده (منابع خورشیدی و بادی) و سیستم ذخیره‏ساز انرژی مورد تحلیل قرار گرفته و تاثیر حضور تولیدات پراکنده بر کاهش تلفات، اثر بانک‏های خازنی بر بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات و مساله بازآرایی بر شاخص‏های عملکرد بهینه سیستم توزیع و کاهش تلفات بررسی شده و به صورت یک تابع چندهدفه بیان شده که با الگوریتم ژنتیک حل شده است. سناریوهای مختلفی برای بررسی روش ‏های بهبود توابع هدف مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از شبیه سازی نشان داده که استفاده از بازآرایی تاثیر قابل توجهی بر بخش تلفات و پروفیل ولتاژ دارد و منابع تولید پراکنده نیز بر همه بخش ها تاثیر مثبتی داشته و توان مبادلاتی با شبکه و بخش تلفات را تحت تاثیر قرار می‏دهد. با فعال‏سازی ذخیره‏ سازها در شبکه توزیع هوشمند نیز پارامتر اقتصادی کاهش یافته و ریزشبکه توانایی فروش برق به شبکه اصلی را دارد.