اثر هورمون پرایمینگ و زوال بذر بر ویژگی های جوانه زنی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در بذور ارقام ذرت (Zea mays L.)

زوال بذر یکی از عوامل کاهش دهنده بنیه و محدودکننده جوانه زنی در بذر می باشد. شناسایی عوامل تاثیرگذار بر زوال بذر بسیار با اهمیت است. به منظور بررسی اثر هورمون های گیاهی بر ویژگی های جوانه زنی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت بذور فرسوده ذرت آزمایشی در سال 1394 در آزمایشگاه بذر گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم زراعی و دامی دانشگاه تهران انجام گرفت. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عامل رقم در دو سطح (رقم 704و 260)، عامل پیری زودرس در 4 سطح (0، 5، 10 و 15 روز) و عامل هورمون در دو سطح (هورمون جیبرلین و هورمون سیتوکینین) بودند. زوال بذر سبب کاهش شاخص های جوانه زنی و کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت پراکسیداز و کاتالاز شد. تیمار بذرهای زوال یافته با هورمون های سیتوکینین و جیبرلین سبب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت شد. هورمون سیتوکینین نسبت به هورمون جیبرلین اثر بیش تری بر افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در بذرهای زوال یافته داشت. نتایج نشان داد که بنیه ضعیف بذر سبب کاهش فعالیت آنزیم ها می شود و هورمون های گیاهی به عنوان یک رهیافت زراعی سبب جبران خسارت در بذرهای با بنیه پایین استفاده می شوند. رقم 704 با بنیه بالاتر فعالیت آنزیمی بیش تری را نسبت به رقم 260 نشان داد.