بررسی پارامترهای تاثیرگذار فرآیندی در روش هیدروفرمینگ گرم ورق

امروزه در صنایع مختلف، به ویژه در صنعت خودروسازی، به منظور کاستن از وزن قطعات و کاهش مصرف سوخت، استفاده از مواد سبکی مانند آلیاژهای آلومینیوم افزایش یافته است. این آلیاژها در دمای اتاق شکل پذیری پایینی دارند. برای رفع این مشکل، شکل دهی در دماهای بالا پیشنهاد شده است. در این مقاله، شکل پذیری ورق آلومینیومی 5052 تحت فرآیند کشش عمیق هیدرودینامیکی با فشار شعاعی در حالت گرم بررسی شده است. در ابتدا، پس از بررسی اثر پارامترهای هندسی بر روی توزیع ضخامت و نیروی سنبه، اثر دما، فشار سیال و سرعت سنبه بر روی توزیع ضخامت، نیروی سنبه و نسبت کشش حدی مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین، بررسی اثر دمای شکل دهی و سرعت سنبه بر کمترین ضخامت قطعه کار با روش تاگوچی انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده، دمای بالاتر در حالت های گرم همدما و غیر همدما به ترتیب موجب کاهش و افزایش ضخامت قطعه کار می گردد درحالیکه سرعت سنبه بالاتر در هر دو حالت به بهبود ضخامت قطعه کار کمک می کند. مشخص شد که نسبت کشش حدی با افزایش دما در حالت غیر هم دما و با کاهش دما در حالت هم دما افزایش می یابد. بعلاوه، افزایش فشار سیال منجر به نسبت کشش حدی بالاتر می شود.