اثر استرس نگه داری در شرایط اسارت بر تغییرات شاخص های فیزیولوژیک موثر در تولیدمثل ماهی ماده سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum)

ماهیان استخوانی دریای خزر از جمله مهم ترین و با ارزش ترین ماهیان این دریا می باشند، که متاسفانه ذخایر آن در سال های اخیر به دلایل متعدد رو به کاهش نهاده است. تحقیق حاضر، به منظور بررسی اثر استرس نگه داری بر تغییرات شاخص های فیزیولوژیک موثر در تولیدمثل ماهیان مولد سفید دریای خزر انجام شد. ماهیان برای تطابق با شرایط جدید به مدت 3 روز دوره سازگاری را طی کردند و سپس به طور تصادفی و به تعداد مساوی (10 عدد در هر مخزن) در 3 مخزن فایبرگلاس (گروه شاهد، تیمار اول، تیمار دوم) توزیع و به مدت 10 روز در شرایط اسارت نگه داری شدند. بعد  از 10 روز نگه داری، به ماهیان تیماراول و دوم هورمون محرک رسیدگی جنسی (Ovaprim) تزریق شد. از نمونه ها طی  3 مرحله، نمونه خون گرفته شد. نتایج نشان داد، میزان هورمون 17بتااسترادیول پلاسما، بعد از 10 روز نگه داری و بعد از رسیدگی جنسی در تمام گروه های آزمایشی نسبت به قبل از شروع آزمایش کاهش یافت که این کاهش بعد از رسیدگی جنسی، نسبت به قبل از شروع  آزمایش معنی دار  بود (0/05>P). میزان تستوسترون پلاسما، درهمه گروه های آزمایشی کاهش معنی داری  داشت (0/05>P). تغییرات سطح هورمون پروژسترون در تمامی گروه های آزمایشی معنی دار نبود (0/05<P). براساس نتایج این تحقیق، می توان بیان نمود که استرس نگه داری در شرایط اسارت در مولدین ماده بر روی شاخص های فیزیولوژیک مورد بررسی، تاثیر گذار بوده است. کاهش نسبی مقادیر پارامترهای بررسی شده موجود در پلاسمای خون این ماهیان، نظیر هورمون های جنسی پلاسما (17 بتا استرادیول، تستوسترون و پروژسترون) که در برخی موارد قابل ملاحظه و معنی دار بود، نشان دهنده این اثرات است.