ارزیابی مقایسه نانوسیل (پراکسید هیدروژن با یون نقره) و مالاشیت گرین در کنترل آلودگی قارچی تخم ماهیان قره برون (Acipenser persicus) و ازون برون (Acipenser stellatus)

این تحقیق به منظور بررسی کارایی نانوسیل با مالاشیت گرین جهت کنترلآلودگی های قارچی تخم تاس ماهی ایرانی و ازون برون ارزیابی شد. تیمارنانوسیل با غلظت های 40،80،100 میلی گرم در لیتر،تیمار مالاشیت گرین با غلظت ppm 2 و تیمار شاهد هر کدام با سه تکرار در انکوباتورهای یوشچنکو به مدت سه روز جهت مقایسه و کنترل آلودگی قارچی و تعیین بهترین غلظت در تیمارهای مختلف روی تخم ماهیان قره برون و ازون برون در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهیدبهشتی سدسنگر از ماه های فروردین تا خرداد سال 1394 مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا مولدین بالغ انتخاب شده و پس از عملیات لقاح، تعداد کل تخم کشت شده، درصد لقاح، درصد تخم های قارچ زده، سالم و ناسالم، تخم های لقاح یافته، تعداد کل لارو استحصالی و درصد هچ محاسبه گردید. نتایج مقایسه تیمارهای مختلف در قره برون نشان داد که کم ترین درصد تخم های لقاح نیافته، بیش ترین درصد تخم های سالم، کم ترین درصد تخم های قارچ زده و بیش ترین درصد تفریخ مربوط به تیمار نانوسیل 80 میلی گرم در لیتر می باشد (0/05>P).هم چنین نتایج مقایسه تیمارهای مختلف در ازون برون نشان داد که کم ترین درصد تخم های لقاح نیافته، کم ترین درصد تخم های قارچ زده و بیش ترین درصد تفریخ مربوط به تیمار نانوسیل 80 میلی گرم در لیتر می باشد (0/05>P). در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که داروی نانوسیل با غلظت 80 میلی گرم در لیتر اثر موثرتری در درصد تفریخ و ضدعفونی تخم ماهیان خاویاری دارد. لذا با توجه به مضرات مالاشیت گرین پیشنهاد می گردد از نانوسیل به عنوان ماده ضدعفونی کننده جدید استفاده گردد.