مطالعه آسیب شناسی انگل Diclobothrium armatum در آبشش فیل ماهیان پرورشی در گیلان

دیکلوبوتریوم آرماتوم نسبت به میزبان خود اختصاصی بوده و باعث آسیب های مختلف شدید در آبشش، اختلال در سیستم تنفسی،کاهش اشتها، لاغری و تلفات مزمن در بچه ماهیان خاویاری می شوند. هدف از این مطالعه شناسایی آسیب های مختلف ناشی از تهاجم انگل در آبشش ماهیان خاویاری بوده است. در این تحقیق 40 قطعه از گونه فیل ماهی با وزن های 50 تا 150 گرم از اوائل خرداد ماه تا پایان شهریور 1397 به صورت تصادفی از مزارع پرورشی خاویاری صید گردیدند. ماهیان با همان شرایط زیستی به صورت زنده به آزمایشگاه بهداشت آبزیان انتقال داده شدند. معاینه بالینی آزمایشگاهی روی پوست، باله ها و تیغه های آبشش انجام گرفت. در آبشش ها پس از مشاهده انگل ها، آن ها را جداسازی کرده و جهت تثبیت در محلول فرمالین 4 درصد قرار داده شدند و سپس کار آبگیری، شفاف سازی و رنگ آمیزی آن ها با روش آلوم کارمین انجام گرفت.  هم زمان پس از جداسازی انگل ها، از بافت های آبشش نیز نمونه گیری کرده و جهت تثبیت در محلول بوئن انتقال داده شدند. آن گاه پس از آبگیری، شفاف سازی، پارافینه کردن، برش دادن، چسباندن روی لام با روش هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی گردیدند. نتایج مشاهدات بالینی آبشش در ماهیان زنده: ترشحات موکوسی، چسبندگی در تیغه های آبشش و پرخونی را نشان می داد. نتایج مطالعات میکروسکوپی  در نمونه های بافت آبشش آلوده به انگل: چسبندگی در تیغه های آبشش ثانویه، دژنرسانس، ادم، نکروز، پرخونی، خونریزی، هیپرپلازی وتخریب بافت های آبشش را نشان داد.