نقش و جایگاه علوم میان رشته ای در مرجعیت علمی نظام علم و فناوری و نوآوری سلامت

یکی از ابزارهایی که می تواند در رشد و توسعه تمامی علوم، به ویژه علوم انسانی نقش داشته باشد، توسعه مطالعات میان رشته ای است در این مقاله با هدف بررسی نقش و جایگاه علوم میان رشته ای در مرجعیت علمی سعی شده با بهره گیری ازنظرات صاحب نظران مختلف از زوایای مختلفی به این موضوع نگریسته شود.

مطالعه کیفی است و با مصاحبه نیمه ساختاریافته، نظرات خبرگان این حوزه گرفته شده است. سپس کدگذاری و تحلیل محتوا انجام گرفته است.

نتایج به دست آمده نشان می دهد از نظر خبرگان، مقوله «توسعه میان رشته ای ها» با اختصاص جایگاه دوازدهم در میان عوامل شانزده گانه رشد و توسعه علوم انسانی فی نفسه نقش چندان موثری در رشد و توسعه این علوم در ایران ندارد و کارآمدی این ابزار، مستلزم تامین شرایط مهم تری همچون تامین فضای باز فکری در دانشگاه ها و استقلال جامعه علمی است.

توسعه مطالعات میان رشته ای درصورتی که به هم افزایی علمی صاحب نظران رشته های مرتبط در حوزه علوم انسانی و نیز ارتقای توانمندی علمی استادان، دانشجویان و پژوهشگران و کاربردی تر شدن علوم انسانی در کشور منجر شود، می تواند در رشد و توسعه علوم انسانی و اجتماعی موثر واقع شود.