بررسی اثر میدان الکتریکی روی نانوذره های نقره پایدارشده با سیترات و پلی وینیل پیرولیدون

بررسی اثر میدان الکتریکی بر روی نانو ذره ها، می تواند در تصفیه الکتروشیمیایی پساب های صنعتی و شهری آلوده شده به نانوذره های دارای اهمیت باشد. زیرا حضور بیش از مقدار مجاز نانوذره ها در محیط زیست می تواند برای موجودهای زنده و بشر خطرناک باشد. رفتار نانوذره های نقره در میدان الکتریکی اعمال شده، بیش تر به عامل پایدارکننده آن ها بستگی دارد. این پژوهش، رفتار نانوذره های نقره و پایدارکننده های آن ها را در میدان الکتریکی بررسی می کند؛ که از آن به نام فرایند الکتروکواگولاسیون (EC) یاد می شود. نقره نیترات و هیدرازین هیدرات به ترتیب به عنوان منبع یون های نقره و عامل احیاگر به کار گرفته شدند. در آزمایش های جداگانه، سدیم سیترات و پلی  وینیل  پیرولیدون (PVP) به عنوان پایدارکننده های نانوذره های نقره مورد استفاده قرار گرفتند. با اعمال جریان الکتریکی با ولتاژهای گوناگون، پایداری ذره ها بررسی شد. بازده فرایند الکتروکواگولاسیون برای محلول های کلوئیدی نانوذره های نقره پژوهش شد. در مورد سدیم سیترات، پس از اعمال 90 دقیقه میدان الکتریکی در ولتاژهای گوناگون، پیک جذب نانو ذره های نقره ناپدید شد؛ که به موجب آن 91/99 درصد نانوذره های نقره از محیط محلول کلوئیدی حذف شدند. در مورد نانوذره های پایدار شده با PVP، پس از گذشت مدت زمان 10 دقیقه از آغاز فرایند EC در ولتاژهای گوناگون، پیک جذب نانوذره های نقره از بین رفت و میزان بازده حذف نانوذره های نقره به 98/99 درصد رسید.بر مبنای این نتیجه ها، نانو ذره های نقره سنتزشده به وسیله سدیم سیترات، به نسبت پایدار می باشند؛ درحالی که نانو ذره های تهیه شده توسط پایدارکننده PVP، برای تشکیل لجن مناسب بوده و در میدان الکتریکی، به آسانی آگلومره می شوند.