بررسی اثر کبد چرب با یا بدون هپاتومگالی بر روی مقاومت شریان کلیوی

کبد چرب می تواند با تاثیر بر روی عروق بدن به واسطه بیماری سندروم متابولیک منجر به آسیب عروقی شود. از طرفی می تواند منجر به تغییر سطح میزان فیلتراسیون گلومرولی و یا احتمالا مقاومت شریان کلیوی شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر کبد چرب با یا بدون هپاتومگالی بر روی مقاومت شریان کلیوی طراحی گردید.

در این مطالعه که شامل دو گروه(40 نفر در گروه شاهد و 40 نفر در گروه مورد) به صورت مقطعی انجام شد، بیماران پس از تشخیص کبد چرب با سونوگرافی(هپاتومگالی هیپراکوژنیک با هیپواکوژنیسیتی دورسال) به همراه افزایش آنزیم های کبدی که از نظر سنی و جنسی همسان سازی شده اند وارد مطالعه شدند. از بیماران اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات انتروپومتریک پرسیده شد و سپس بیماران تحت سونوگرافی B mode و داپلر شکمی(طول کلیه، ضخامت کلیه، اندازه کبد و طحال) محاسبه شد. اندکس مقاومت شریان کلیه از اختلاف میان سرعت جریان حداکثری و حداقلی(انتهای دیاستولی) به حداکثر سرعت جریان به دست آمده از یافته های داپلر عروق کلیوی می باشد و بر اساس فرمول VminDiastole] VmaxSystole.RI=[VmaxSystole به دست آمد. سپس تمامی اطلاعات بیماران وارد نرم افزار SPSS شده و آنالیز شد.

یافته ها نشان داد که میانگین سنی تمامی افراد شرکت کننده در مطالعه 11±42 سال بود. میزان RI کلیه راست در گروه مورد 05/0±061/0 و در گروه شاهد 11/0±059/0 بود(P=0.155). میزان RI کلیه چپ هم در گروه مورد 05/0±062/0 و در گروه شاهد 05/0±061/ بوده است که این اختلاف از نظر آماری معنادار نمی باشد(P=0.389). ضریب همبستگی بین سن و میزان RI کلیه راست 249/0 (P=0.027) و این ضریب بین سن و RI کلیه چپ  325/0 (P=0.003) بوده است که هر دو ارتباط از نظر آماری معنادار می باشد.

 نتیجه تحقیق نشان داد که بین میزان RI کلیوی و کبد چرب ارتباط معناداری وجود ندارد و استفاده از RI کلیوی در تشخیص زود هنگام بیماری کلیوی در بیماران کبد چرب سودمند نمی باشد.