اثرات هیومات سدیم و پروبیوتیک بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ایمنی و مورفولوژی روده در جوجه های گوشتی

برای حذف آنتی بیوتیک ها از صنعت پرورش طیور، یافتن جایگزین هایی مناسب برای بهبود صفات تولیدی و سلامتی پرنده امری ضروری است. در این میان، ترکیبات و مواد افزودنی با منشاء طبیعی یکی از بهترین گزینه ها در این رابطه محسوب می شوند.

بررسی تاثیر کاربرد هیومات سدیم و پروبیوتیک و برهمکنش آن ها در تغذیه جوجه های گوشتی روی شاخص های عملکردی، خصوصیات لاشه، فراسنجه های مورفولوژیکی روده و ایمنی در جوجه های گوشتی بود. 

برای این منظور از 336 قطعه جوجه گوشتی جنس نر سویه راس 308 از سن 1 الی 42 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی  به صورت فاکتوریل3×2  در 4 تکرار 14 قطعه ای استفاده به عمل آمد، دو فاکتور آزمایشی شامل هیومات سدیم (حامی دام) در سه سطح صفر، 35/0 و 45/0 و پروبیوتیک در دو سطح صفر و 02/0 درصد جیره غذایی بود.

نتایج نشان داد که ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر اثرات اصلی افزودن هیومات سدیم و پروبیوتیک در دوره های آغازین و رشد قرار ندارد (05/0P>). لیکن ضریب تبدیل غذایی کل دوره، وزن زنده پایان دوره و شاخص تولید در تیمار دریافت کننده هیومات سدیم به میزان 35/0 درصد  جیره بهتر از سایرین بود (05/0>P). وزن نسبی لاشه در تیمارهای دریافت کننده پروبیوتیک و هیومات سدیم نسبت به گروه شاهد از لحاظ آماری بیشتر بود و از میزان چربی حفره بطنی کمتری نسبت به شاهد برخوردار بودند (05/0>P).  هم چنین وزن نسبی روده در گروه دریافت کننده پروبیوتیک و هیومات سدیم از لحاظ آماری کمتر از گروه شاهد بود (05/0>P).  ولی وزن نسبی سایر اندام های داخلی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نداشت (05/0P>). بیشترین میزان تیتر در واکنش به SRBC و ایمنوگلوبولین نوع G در تیمارهای دریافت کننده جیره حاوی 45/0 درصد هیومات سدیم  و 02/0 درصد پروبیوتیک حاصل گردید (05/0>P).

استفاده از سطوح  35/0 درصد هیومات سدیم و 02/0 درصد  پروبیوتیک در جیره غذایی جوجه های گوشتی باعث بهبود عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های مورفولوژیکی روده می گردد.