برآورد تاثیر مقدار آب مصرفی بر بهره وری آب و شکاف عملکرد برنج با استفاده از تصاویر ماهواره لندست و مدل رشد گیاهی (مطالعه موردی: شبکه سفیدرود)

مدل های رشد گیاهی ابزار تعمیم نتایج تحقیقات آب از سطوح کوچک به سطوح بزرگ را در اختیار می گذارد. در این شرایط استفاده از سنجش ازدور برای کاهش خطای ناشی از تغییرات مکانی در سطوح وسیع لازم است. پژوهش حاضر برای بهینه نمودن میزان مصرف آب در شالیزارهای استان گیلان با استفاده از ترکیب مدل رشد گیاهی CERES-Rice و تصویر ماهواره لندست انجام گرفته است. ابتدا مدل با اطلاعات طرح های نقطه ای واسنجی شد، سپس دقت برآورد عملکرد توسط این مدل در 110 مزرعه شالیکاران شهرستان صومعه سرا ارزیابی شد. در قدم بعدی با استفاده از اطلاعات تصاویر ماهواره مدل واسنجی مجدد شد و در همان اراضی ارزیابی گردید و میزان عملکرد هر روش باهم مقایسه گردید. درنهایت با استفاده از مدل، میزان بهره وری آب در منطقه در 5 سناریو مصرف آب به دست آمد. نتایج بیانگر این است که با مصرف آب 400 میلی متر در طول فصل رویش حداکثر بهره وری آب به دست می آید. میانگین بهره وری آب مبتنی بر مصرف آب در دوره رشد برنج برابر 65/0 کیلوگرم در مترمکعب می باشد. در مناطق وسیعی عملکرد واقعی کمتر از عملکرد پتانسیل می باشد. این مناطق که درمجموع حدود 80 درصد از اراضی منطقه را شامل می شوند.