تحلیل و تبیین عمل تعلیم و تربیت در پرورش هویت بر مبنای مبانی و فرایند های هویت یابی

هویت در هر دوره ای متاثر از شرایط و ویژگی های بافتی جوامع و اعصار، مفهوم ویژه ای یافته است . تلاش نگارندگان بر این است که در نگاه اول مفهوم هویت را در فضای تعلیم و تربیت مورد تامل قرار داده و چگونگی عملکرد تعلیم و تربیت بر اساس مبانی و فرایندهای هویتی را تبیین کند. سوال اصلی پژوهش عبارتاستاز اینکه عمل تعلیم و تربیت در پرورش هویت بر مبنای مبانی و فرایندهای هویت یابی چگونه بایستی به انجام رسد؟ این پژوهش از اشکال پژوهشهای فلسفی و با روش تحلیلی استنتاجی انجام شده است . نتایج نشان می دهد که شروع فرایند هویت یابی با قرار گرفتن فراگیر در یک زمینه ی مبنایی یادگیری است. پس از مواجه شدن وی با زمینه ی یادگیری که همان زمینه ی هویتی است، چنانچه شرایط مناسب باشد، فراگیر تصوری از حضور خود را نسبت به آن زمینه ی ویژه بدست می آورد. فراگیر در راستای توسعه ی این تصویر، نشانه هایی از وضعیت جدید هویتی را در خود بروز می دهد که وجود بستر مناسب آموزشی در تحقق این امر ضروری است. چنانچه فراگیر به این مرحله برسد و از طرفی مولفه های هویتی در ارتباط با موقعیت آموزشی در وی به ظهور رسیده باشد، امکان درونی شدن وضعیت موردنظر تربیتی در فراگیر ایجاد شده و فرد به مرحله ی تثبیت هویتی می رسد.