آموزشی نوین در معماری مبتنی بر نظریه طراحی سریع از تخیل معمارانه

در فرآیند بیان معماری، زمانی که یک ایده در ذهن خلق و با ابزار بیان معماری ترسیم می شود باید دارای کیفیتی باشد که از نظر تناسبات، ویژگی های حجمی، روابط فضایی و غیره قابل اجرا باشد. ضعف و کندی ترسیم یکی از موانع جریان خلاقه ذهن می باشد، برای این که دانشجو در اسکیس و طرح خود دست به ابتکار و خلاقیت بزند باید روش ارائه سریع، آسان، صحیح و در نهایت نظام مند را بداند؛ تا با اعتمادبه نفس و آرامش خاطر به ایده طرح و تکامل آن در فرآیند طراحی معماری بپردازد. این نوشتار در پی آن است تا معماران قادر به خلق الگویی مناسب جهت پاسخ گویی به قدرت تخیل و بهتر شدن فرآیند طراحی در کارهای آموزشی و حتی کارهای حرفه ای روزمره خود، باشند. جامعه آماری در این پژوهش دانشجویان معماری در درس بیان معماری 2 بوده، که حجم نمونه متشکل از یک گروه 54 نفری انتخاب شده از دانشگاه های مادر کشور به عنوان گروه کنترل و یک گروه 54 نفر از دانشگاه های متوسط کشور به عنوان آزمودنی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت روش نیمه آزمایشی است؛ زیرا در این تحقیق هم متغیر مستقل دست کاری می شود و هم گروه کنترل موجود می باشد. روش گردآوری اطلاعات در حوزه درک و بیان معماری از طریق منابع معتبر کتابخانه ای و بخش عملی آن در اختیار دانشجویان قرار می گیرد و در دو مرحله در طول ترم از دانشجویان آزمودنی و در موازات آن دانشجویان گواه آزمون به عمل آمده است. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند با تاکید بر نظریه طراحی سریع از تخیل معمارانه در آموزش معماری، به آموزشی نوین در روند طراحی معماری پرداخته و الگوی مناسب را جهت ارتقای سطح کیفی آموزش طراحی معماری ارائه نماید.