نقش ورزش و توسعه دیپلماسی ورزشی در پیشبرد سیاست های فرهنگی- اجتماعی و روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران

هدف تحقیق بررسی نقش ورزش و توسعه دیپلماسی ورزشی در پیشبرد سیاست های فرهنگی - اجتماعی و روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران بود. برای تحقق این هدف از روش تحقیق کیفی استفاده شد. از روش نمونه گیری هدفمند از روش اشباع نظری بیست نفر از خبرگان ورزش که دارای تجربیات بین المللی و مدیریتی فراوان در عرصه ورزش بودند، انتخاب و از طریق مصاحبه های اکتشافی و غیرساختارمند، اطلاعات لازم حاصل شد. از روش های مختلف کدگذاری و به روش های کدگذاری باز، کدگذاری گزینشی و در نهایت کدگذاری تمیزی صورت گرفت و اطلاعات با توجه به اهداف و سوالات تحلیل و تفسیر شد. نتایج این تحقیق چالش ها و ضعف های مختلف شامل نبود خط مشی های روشن و شفاف، نداشتن آگاهی و دانش لازم در این زمینه، عدم شناخت ظرفیت های بالقوه دیپلماسی فرهنگی ورزشی را مشخص می کند و پیشنهادها و اقداماتی را در زمینه تحقق اهداف دیپلماسی ورزشی از طریق میزبانی رویدادهای بین المللی، حضور در رویدادهای بین المللی، اعزام مربیان و ورزشکاران، بستر رسانه ملی، استفاده از ستارگان و نخبگان ورزشی و عضویت هدفمند در مجامع بین المللی ارائه می دهد.