شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر ریسک انتشار گاز منوکسیدکربن در ساختمان های مسکونی استان اصفهان با تلفیق روشهای ردیابی انرژی و منطق فازی

رشد نگران کننده آمار مسمومیت با گاز منوکسیدکربن، طی سال های اخیر در استان اصفهان، وضعیت نامطلوبی از ایمنی ساختمان های مسکونی در قبال استفاده از سیستم تولید انرژی حرارتی را نشان می دهد که در تضاد با اهداف مقررات ملی ساختمان است، فرآیند تولید انرژی حرارتی با استفاده از گاز طبیعی در ساختمان ها ، تابع انرژی های موجود در اجزاء سیستم مورد استفاده است . رهایش یا تبدیل ناخواسته این انرژی ها به یکدیگر باعث رخداد حوادث مسمومیت ناشی از انتشار و افزایش غلظت منواکسیدکربن برای اهداف آنها می شود، بنابراین پژوهش حاضر در سال 1397 با هدف شناسایی و مدیریت ریسک های موثر با استفاده از روش ET&BA انجام شد که یک ابزار مناسب برای شناسایی خطاها از طریق ردیابی انرژی های موجود در آن است. برای تخصیص امکان ریسک ها از متغیرهای کلامی خبرگان در محیط فازی استفاده شد. نتایج نشان داد، انرژی جنبشی از مهم ترین انرژی های سیستم است و خطاهای انسانی در دوره بهره برداری بیشترین عوامل افزایش مخاطرات می باشند. ناتوانی حواس انسانی در تشخیص گازمنوکسیدکربن منتشر شده، با امکان 7/87 درصد، مهم ترین ریسک موثراست. بنابراین استفاده از دستگاه آشکارساز و هشدار دهنده منوکسیدکربن در ساختمان ها، ارائه آموزش های گسترده برای بهره برداران از طریق رسانه ملی و اجرایی شدن مبحث 22 مقررات ملی ساختمان به عنوان حفاظ توصیه شد.