نقش میانجی نارسایی شناختی در ارتباط بین ذهن آگاهی و صمیمیت زناشویی سالمندان

صمیمیت زناشویی یکی از مولفه های مهم کیفیت زندگی زناشویی در دوره های مختلف سنی است. نارسایی شناختی و ذهن آگاهی به عنوان عوامل روان شناختی می توانند در تبیین صمیمیت زناشویی افراد نقش داشته باشند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی نارسایی شناختی در ارتباط بین ذهن آگاهی و صمیمیت زناشویی سالمندان انجام شده است. طرح حاضر توصیفی از نوع همبستگی با روش تحلیل مسیر مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی بود. جامعه آماری پژوهش شامل سالمندان شهر رشت بود. در پژوهش حاضر 110 سالمند به شیوه نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به مقیاس صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر، پرسشنامه نارسایی شناختی برودبنت و همکاران و فرم کوتاه پرسشنامه ذهن آگاهی والاچ و همکاران پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 23 و SmartPLS نسخه 2 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد ذهن آگاهی به صورت منفی نارسایی شناختی و به صورت مثبت صمیمیت زناشویی را پیش بینی می کند (01/0>P). همچنین ذهن آگاهی به صورت غیرمستقیم و با نقش میانجی نارسایی شناختی می تواند صمیمیت زناشویی را پیش بینی نماید (01/0>P). یافته های پژوهش حاضر نشانگر اهمیت ذهن آگاهی و نارسایی شناختی در تبیین صمیمیت زناشویی سالمندان است. بنابراین با برگزاری دوره هایی مبتنی بر یادگیری مهارت های ذهن آگاهی می توان قدم های سازنده در راستای توانمندی شناختی و ارتقاء کیفیت زندگی زناشویی سالمندان برداشت.