بررسی جانمایی کانال ارتباطی جدید در خلیج گرگان بر پایه ویژگی تعویض آب

با ادامه روند کاهش سطح آب در آینده در دریای کاسپی، انسداد تنها راه ارتباطی خلیج گرگان با دریای مادری در ناحیه چاپاقلی میسر خواهد بود. بر این پایه یافتن راه حلی برای ارتباط دهی خلیج و دریای کاسپی با احداث یک کانال جدید می تواند حیات این بوم سازگان را تضمین کند. این مقاله به بررسی وضعیت تعویض آب در خلیج گرگان از راه کانال های ارتباطی جدید و لایروبی کانال های قدیمی در سناریوهای کاهشی سطح آب می پردازد. در این پژوهش نسبت به جفت نمودن به هنگام ماژول های هیدرودینامیک و انتقال- پخش از مدل  مایک 21 در چهار تراز اقدام شده است. کانال های گلوگاه با داشتن زمان تعویض 106، 87، 5/70 و 5/71 روز و انزان با داشتن زمان تعویض 117، 108/6، 64/6و 79/5 روز به ترتیب در ترازهای 27، 27/5، 5/ 28و 25/9 متر در اولویت پژوهش و اجرا قرار دارند. بیشینه طول کانال های گلوگاه و انزان در خلیج گرگان به ترتیب برابر 2 و 2/7 کیلومتر محاسبه شد. کانال های اسماعیل سای، آشورآده و خزینی دارای بیشترین زمان تعویض آب بوده و بیشترین نیاز برای لایروبی را در هر تراز کاهشی در نظر گرفته شده دارند. نظر به اتصال کانال انزان به عمیق ترین بخش خلیج گرگان و جلوگیری از جانشینی بوم شناختی مخرب در آینده پیشنهاد می شود تا کانال یادشده به عنوان کانال اتصال دهنده خلیج گرگان با دریای کاسپی موردتوجه جامعه پژوهشی و مسئولان قرار گیرد.