الگوی نشاط انقلابی بر مبنای طرح تجربی تدریس درس «انقلاب اسلامی و ریشه های آن» در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی

معمول استخدام های سیاسی در یک نظام سیاسی از طریق ساختارهای تنظیم شده و مشخصی، تلاش می کند تا مستخدمین سیاسی را از میان اجتماع ذیل حاکمیت خود برگزیند. بنابراین، هر موقعیت فکری و ایده آلی که در جامعه موجود باشد، از طریق همین مستخدمین سیاسی، به سطح حاکمیت منتقل می شود. در صورت برخورداری اجتماع از نشاط و سلامت اجتماعی، این نشاط، تحرک و سلامت، از طریق گزینش نخبگان و افراد شایسته تحت عنوان مستخدم سیاسی، به بدنه حاکمیت نیز منتقل می شود؛ این مقاله به این سئوال پاسخ می دهد که مدل نشاط انقلابی در بستر محیط دانشگاهی و با مخاطبان دانشجو چگونه محقق خواهد شد؟ بیان می شود که جهت بالابردن سطح نشاط انقلابی و حفظ انقلابی گری در میان جوانان، هشت مرحله «اشتراک عقیده»، «اعتقاد»، «التزام»، «مردم داری»، «همبستگی»، «برنامه ریزی»، «حصول نتیجه مطلوب» و «جمهوری اسلامی» مفروض شده که در این مقاله برمبنای یک طرح تجربی، رابطه میان اقناع تبلیغی درس انقلاب اسلامی و ریشه های آن با مدل نشاط انقلابی بررسی می شود.