اثر ترکیب توپوتکان و نانوذرات اکسید روی بر سمیت و بیان ژن P53 در رده سلولی سرطان پستان MCF-7

سرطان پستان فراوان ترین نوع بدخیمی در میان زنان می باشد. امروزه، استفاده از نانوذرات به عنوان یکی از امیدهای موفق در درمان و تشخیص بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان مطرح است. هدف این مطالعه، بررسی اثرات داروی ضد سرطان توپوتکان و نانو ذرات اکسید روی (ZnONPs) به طور ترکیبی بر روی سمیت و بیان ژن P53 در رده سلولی سرطان پستان(MCF-7)  می باشد.

 در این مطالعه غلظت های مختلف داروی توپوتکان و نانوذرات اکسید روی به صورت جداگانه و در ترکیب با یکدیگر بر روی سلول های سرطانی MCF7 تیمار گردید. سپس درصد زنده مانی سلول ها به روش MTT مورد سنجش قرار گرفت. پس از استخراج RNA از سلول‏های تیمار شده و ساخت cDNA، میزان بیان ژن P53 به روش Real time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.

بر اساس نتایج MTT اثر سمی ZnoNPs و داروی توپوتکان بر علیه سلول های MCF7 وابسته به دوز می باشد و میزان بقاء سلول ها را به طور معنی داری کاهش می دهد. هم چنین ترکیب غلظت 45 میکروگرم ZnoNPs با تمامی غلظت های توپوتکان در رده سلولی MCF-7 موجب افزایش اثرات توکسیک دارو گردید. نتایج بیان ژنی اثرات ترکیبی نانوذرات و داروی توپوتکان نشان داد که در رده سلولی تحت تیمار، بیان ژنی P53 به میزان 3/1 برابر افزایش می یابد.

 نتایج این مطالعه نشان داد که اثرات نانو ذرات اکسید روی و داروی توپوتکان به صورت ترکیبی اثرات ضد سرطانی سینرژیک را بر روی رده سلولی سرطان پستان نشان می دهند.