مطالعه جمعیت شناختی فوت ناشی از بیماری های روانی و اختلالات رفتاری در ایران دردوره زمانی1390 تا 1396

بیماری های روانی و اختلالات رفتاری یکی از علت های17 گانه مرگ و زمینه ساز بسیاری از بیماری های دیگر است. پژوهش حاضر در جهت شناخت وضعیت مرگ ناشی از بیماری های روانی در ایران، به مطالعه توزیع جنسیتی- سنی مرگ ناشی از این بیماری ها در طی سال های 1390 تا 1396 پرداخته است.

داده های مرگ ومیر از سازمان ثبت احوال بر اساس طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD10) استخراج شده و داده های جمعیت از سرشماری 1390 و 1395 گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار Excel 2013 و شاخص درصد، میزان، نسبت جنسیتی، و سال های عمر ازدست رفته ناشی از مرگ زودرس (YLL) استفاده شده است.

سالانه به طور متوسط به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت، حدود 26 نفر به علت بیماری روانی فوت می کنند. در طی دوره زمانی 1390 تا 1396 میزان فوت ناشی از این بیماری ها در حدود 25 درصد افزایش یافته و این افزایش برای مردان بیشتر از زنان است. میزان مرگ ناشی از بیماری روانی در سنین 20 تا 35 سال برای زنان بیشتر از مردان و در سنین 35 تا 60 سال در مردان بیشتر از زنان بوده است. با توجه به شاخص (YLL)، فوت زودرس ناشی از این بیماری ها منجر به از دست رفتن 26064 سال عمر برای کشور ایران در سال 1395 شده است.

مرگ ناشی از بیماری روانی و اختلال رفتاری اگرچه اندک ولی دارای معانی بسیاری برای سیاست گذاری های سلامت در کشور است. رخ دادن این مرگ ها در سنین جوانی برای زنان و در سنین بزرگسالی برای مردان می تواند دربرگیرنده معانی اجتماعی در سلامت روانی افراد باشد. در دوران پس از گذار اپیدمیولوژیک شاهد ظهور مرگ هایی خواهیم بود که کمتر پزشکی و بیشتر اجتماعی خواهند بود؛ لذا نیاز است در سیاست گذاری های سلامت به نقش عوامل اجتماعی توجه بیشتری داشت.