ارتباط اضطراب و افسردگی با ویژگی های جمعیت شناختی مراقبان سالمندان مبتلا به آلزایمر

مراقبت کنندگان از سالمندان مبتلا به آلزایمر به علت مشکلات شناختی متعدد، می تواند به ایجاد یا تشدید مشکلات جسمی و روانی متعددی برای مراقبان منجر شود. هدف از پژوهش حاضر، تعیین میزان اضطراب و افسردگی مراقبت کنندگان سالمندان مبتلا به آلزایمر و رابطه آن با مشخصات جمعیت شناختی در آن گروه بوده است.

در این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری در دسترس315 نفر از  مراقبت کنندگان سالمندان مبتلا به آلزایمر در انجمن آلزایمر ایران واقع در شهر تهران در سال 1398 بررسی شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی و پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه افسردگی بک صورت گرفت. برای  تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی میانگین و  انحراف معیار و آزمون های تی تست و تحلیل واریانس یک طرفه در SPSS V 22  استفاده شد.

میانگین (انحراف معیار) نمره اضطراب و افسردگی مراقبان به ترتیب (48/10) 12/61 و (9/52) 12/23 بود، که این دو میزان به طور معنادار در زنان بیشتر از مردان بود نتایج آزمون تی تست و تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین نمره کلی اضطراب با جنسیت، نسبت مراقبت کننده با سالمند، وضعیت سلامتی و میزان درآمد مراقب تفاوت معنادار وجود دارد.

این مطالعه نشان داد، مراقبان سالمندان مبتلا به آلزایمر سطح اضطراب وافسردگی خفیف تا متوسطی را تجربه می کنند، بنابراین توصیه می شود برنامه ریزی راهبردی برای افزایش حمایت اجتماعی لازم از مراقبان سالمندان مبتلا به آلزایمر، از سوی سیاست گذاران حوزه سلامت و درمان انجام شود.