رابطه بین اجزای کارایی مصرف آب و هدایت روزنه ای در برخی از ارقام ایرانی گندم

با وجود نقش محوری گندم، کشت آن در ایران اغلب به صورت دیم است. از طرف دیگر روند گرم شدن جهانی به صورت افزایشی است. برای استفاده بهینه از منابع محدود آب، اصلاح عملکرد گندم از طریق مطالعه سازوکار های افزایش کارائی مصرف آب، امری ضروری است. در این مطالعه اثر هدایت روزنه ای (gs) بر روی کارایی مصرف آب (WUE) و اجزای آن در گندم نان (Triticum aestivum L.) مورد مطالعه قرار گرفت. هفت کولتیوار گندم نان (مرودشت، روشن B.C.، داراب 2، Vee/Nac، شیراز، چمران، مارون) در گلدان تحت شرایط آبیاری نرمال کشت شدند. الگوی تغییرات برای WUE و اجزای آن در کولتیوارهای مختلف، متفاوت بود. هدایت روزنه ای همبستگی مثبت با کارایی مصرف آب کل، کارایی تعرق  و عملکرد دانه داشت. تجزیه ضرایب مسیر نشان داد که اثر مستقیم کارایی تعرق بر عملکرد دانه (91/0) بیشتر از اثر مستقیم HI (40/0) بود. اگر چه gs اثر مستقیم نزدیک به صفر روی عملکرد دانه داشت، ولی اثر خود را به طور غیرمستقیم از طریق کارایی تعرق (47/0) اعمال نمود.