واکنش جوانه زنی و مورفوفیزیولوژیک اکوتیپ های کتان روغنی به تنش شوری

در بسیاری از نواحی جهان شوری از مهمترین فاکتورهای محدود کننده رشد گیاه است. برای ارزیابی اثرات تنش شوری روی جوانه زنی، رشد و برخی ویژگی های کتان روغنی دو آزمایش جداگانه در آزمایشگاه و گلخانه انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سه اکوتیپ کتان روغنی (بومی کردستان، L18 ، E37) و چهار سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی مولار) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شوری درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول و وزن خشک ساقه چه و ریشه چه نسبت به شاهد در هر سه اکوتیپ کاهش یافت. در شوری 150 میلی مولار، اکوتیپ بومی کردستان و E37 به ترتیب بالاترین و پایین ترین جوانه زنی و رشد گیاهچه را داشتند. همچنین شوری طول ساقه و ریشه، وزن خشک ساقه و ریشه و محتوی نسبی آب را کاهش داد درحالی که نشت الکترولیت ها و قندهای محلول را در هر سه اکوتیپ افزایش داد. اکوتیپ بومی کردستان بیشترین وزن خشک ریشه و ساقه، محتوی نسبی آب و قندهای محلول را داشت و بعد از آن L18 و E37 قرار گرفتند. در شوری 150 میلی مولار اکوتیپ بومی کردستان پایین ترین و اکوتیپ های L18 وE3 بالاترین نشت الکترولیت ها را دارا بودند. به طور کلی، حساس ترین و متحمل ترین اکوتیپ ها به ترتیب E37 و بومی کردستان بودند. بنابراین، اکوتیپ بومی کردستان دارای پتانسیل برای کاشت در مناطق با آب شور است.