تاثیر تمرینات استقامت عضلانی، هماهنگی و ترکیبی بر مهارت های حرکتی ظریف افراد با سندرم داون

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامت عضلانی، هماهنگی و ترکیبی بر مهارت های حرکتی ظریف افراد با سندرم داون بود.

این تحقیق از نوع نیمه تجربی، با هدف کاربردی بود.30 فرد با سندرم داون (23 پسر و 7 دختر) با دامنه سنی 20 تا 29 سال و میانگین سنی 2/24 سال از مرکز توانبخشی ارمغان عصر شهر تهران انتخاب شدند. با استفاده از آزمون پورد و پگبورد پیش آزمون گرفته شد سپس شرکت کنندگان به سه گروه با سه برنامه مختلف تمرینی تقسیم شدند (گروه یک: تمرینات استقامتی، گروه دو: تمرینات هماهنگی، گروه سه: تمرینات ترکیبی). برنامه مداخله شامل 16 جلسه 45 دقیقه ای بود. هر جلسه شامل سه زمان 15 دقیقه ای و 5 دقیقه استراحت بین زمان ها بود. بعد از پایان جلسات پس آزمونی مشابه با پیش آزمون گرفته شد.

نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که همه گروه ها با تمرینات پیشرفت معناداری کرده اند ولی بین تمرینات استقامت عضلانی، هماهنگی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود نداشت.

مطابق با نتایج برای بهبود مهارت های حرکتی ظریف افراد سندرم داون می توان از سه نوع تمرین استقامتی، هماهنگی و ترکیبی استفاده کرد، اما به نظر می رسد ترکیب تمرینات هماهنگی و استقامت عضلانی ارجح تر است. احتمالا تمرینات ترکیبی باعث بهبود استقامت عضلانی و هماهنگی بین اندام ها به صورت همزمان می گردد.