نقش نگرش، بر هدایت رفتار مصرف کننده و تاثیر گذاری بر روی آن

باوجود درک مفاهیم مشابه زیاد، روشن کردن یک تعریف مستقیم و واضح از اینکه نگرش واقعا چیست، تبدیل به یک فرایند گیج کننده می شود. فیشبن و آجزن (1975)، در کار خود مطرح کردند که نگرش به یک مفهوم مبهم تبدیل شده، حتی زمانی که به تجزیه و تحلیل شرایط فرد در تعریف پرداخته می شود. علاوه بر این، مفهوم روان شناسی جالبی در زمینه تعریف نگرش وجود دارد: «نگرش ارتباط جنبه های هویت اجتماعی و چشم انداز جهانی افراد را بیان می کند». از آنجا که آن ها می توانند و می خواهند که فرد به گروه مشخصی از افراد ملحق شود، نگرش، شخصیت افراد را نشان می دهد، جهت گیری مثبت یا منفی فرد را نشان می دهد و همچنین می تواند برای به دست آوردن تایید و یا رد کردن چیزی به کار رود. نگرش یک مفهوم مستقل نیست، به طور مستقیم وابسته به مفاهیم دیگر است (Ivan & Penev, 2011). تحقیقات درباره نگرش، برای راهیابی به کانون انگیزه های مصرف کنندگان، به بررسی دامنه گسترده ای از سوالات بازاریابی استراتژیک می پردازد. از تحقیقات نگرشی، در تعیین پذیرش یا عدم پذیرش ایده محصول جدید از طرف مصرف کنندگان، سنجش دلیل عدم برداشت مناسب مخاطبین هدف از ایده تبلیغاتی شرکت یا فهم چگونگی واکنش مشتریان هدف به تغییرات در طراحی بسته بندی، استفاده می شود. شرکت ها بطور منظم به تحقیق در میان انواع مختلف مصرف کنندگان هدف خود می پردازند. آن ها به بررسی نگرش های مصرف کنندگان هدف می پردازند. علاوه بر این، واکنش های بازار هدف به آخرین آگهی های تبلیغاتی خود و سایر پیام های بازاریابی را که به منظور شکل دهی و تغییر نگرش های مصرف-کنندگان طراحی شده اند، ارزیابی می نمایند. تمام این فعالیت های بازاریابی با وظیفه مهم بازاریاب، یعنی تاثیرگذاری بر نگرش مصرف کنندگان، سروکار دارند (شیفمن و کانوک, 1391).