بررسی فراوانی خطاهای رادیوگرافی داخل دهانی در بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد

با بروز خطا در تصاویر رادیوگرافی داخل دهانی، تشخیص دندانپزشک دچار اشکال شده و طرح درمان بیمار نیز ممکن است دچار اشکالاتی شود. تکرار این رادیوگرافی ها به واسطه افزایش اشعه دریافتی سلامت بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین میزان شیوع و انواع خطاهای رادیوگرافی پری اپیکال تهیه شده توسط دانشجویان در بخش رادیولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 1396 انجام شد.

در یک ارزیابی توصیفی- مقطعی 1470 رادیوگرافی پری اپیکال تهیه شده توسط دانشجویان در طول یک ترم تحصیلی سال 96 انتخاب و ارزیابی شدند. با مشاهده رادیوگرافی خطاهای تکنیکی معمول رادیوگرافی و نیز تکرار رادیوگرافی در آن ها تعیین و گزارش گردید. در نهایت فراوانی و درصد خطاهای رادیوگرافی برحسب نوع رادیوگرافی و جنسیت دانشجوی تهیه کننده رادیوگرافی و سن بیمار و تاریخ تهیه رادیوگرافی محاسبه و گزارش شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS19  و آزمون آماری کای اسکوئر، با سطح معنی داری (05/0=P) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

خطاهای شایع به ترتیب خطای جایگذاری غلط فیلم 2/27% و Cone cut 2/%27، Elongation 2/%13 زاویه افقی 9/10% و میزان تکرار رادیوگرافی برابر 9/2% بود. بیشترین خطا در فک بالا و از نوع خطای Cone cut بود.

بر اساس نتایج به دست آمده در جمعیت مورد مطالعه بیشترین خطاهای رادیوگرافی شامل خطاهای جایگذاری فیلم و Cone cut بود و این دو خطا با بیشترین فراوانی باعث تکرار رادیوگرافی شده بودند که ضرورت ارائه آموزشی های اختصاصی برای پیشگیری از بروز این خطاها را مورد تاکید قرار می دهد.